Strona główna

Koty orientalne są kotami-wytworami hodowców. Dzisiaj genotyp stał się już dość silny, ale wciąż można zauważyć pewne wady, które są przekazywane dziedzicznie. Może to być niewłaściwa ilość palców, deformacja szczęki albo nieodpowiedni wzrost (zbyt przysadzisty albo zbyt mało elegancki). Wszystkie te wady da się wyeliminować, jednak wymaga to wiele pracy i wysiłku hodowców. Obecnie w Internecie można znaleźć multum informacji na temat zdrowych linii genetycznych kotów orientalnych, odmian barwnych i kocurów rozpłodowych. Jako że jest to rasa bardzo młoda, doświadczenia hodowców wymieniane są często na wystawach i na specjalistycznych forach internetowych.

Kocice otrzymują w jednym miocie ok. 6 kociąt, jednak nie wcześniej niż po 9. miesiącu życia. Przeciętnie koty orientalne żyją od 15 do 20 lat.

W wyniku wielu krzyżówek, dzięki którym można dzisiaj hodować koty orientalne, koty te stały się podatne na kilka dziedzicznych chorób genetycznych, które w niektórych przypadkach mogą być bardzo niebezpieczne. Oto one:

• Zniekształcenie mostka i klatki piersiowej
• Kardiomiopatia przerostowa
• Często występująca przepuklina
• Rozszczep wargi i podniebienia
• Zniekształcenie kończyn
• Zaburzenia tzw. obszaru westybularnego odpowiedzialnego za utrzymanie równowagi
• Rak wątroby i żołądka
• Wrodzone bóle nerek, szczególnie u kocurów.
• Zbity ogon (jak u bobtaili)
• Zez

Mimo że wszystkie te choroby brzmią bardzo groźnie, nie ma się czego bać. Występują one bardzo sporadycznie i w odpowiednim procesie hodowlanym można ich stosunkowo łatwo uniknąć (mając dostarczająco dużo informacji o linii genetycznej).