Strona główna

Region Anatolii i Jeziora Van jest otoczony górami. Płaskowyż charakteryzujący te tereny jest miejscem, w którym amplituda temperatur ulega dużym zmianom. Organizmy skonfrontowane z takimi wahaniami musiały się do nich dostosować. Nie inaczej było w przypadku naszego kota. Jego jedwabiste futro pozbawione jest podszerstka, co sprawdza się w ciepłych okresach. Jednak, gdy nastaje zima i śnieg nie daje o sobie zapomnieć (co może trwać i 6 miesięcy), Turkish Van łatwo dopasowuje się do warunków klimatycznych. Futro staje się gęstsze i dłuższe, przypominając nieco okrywę wierzchnią kotów leśnych – na uszach pojawiają się pierzaste fragmenty futra, a stopy pokrywają się dodatkową futrzaną warstwą ochronną. Ale, gdy tylko zima ustaje, Turkish Van zmienia swoją wierzchnią okrywę na wersję letnią.

Rasa Turkish Van należy do grupy kotów o całkiem sporych gabarytach. Kocur może osiągnąć wagę do 7, 8 kilogramów, a gdy jest wykastrowany waga oczywiście wzrasta. Kocice są mniejsze i ważą około 5, 6 kilogramów (choć jak na płeć piękną to i tak niemało). Natomiast w kwestii budowy znacznych różnic nie zauważymy. Zarówno kocury, jak i kocice są mają ciało nieco wydłużone i są kotami kompaktowymi w swej budowie. Ich dobrze wykształcone mięśnie, pełna klatka piersiowa i mocne kończyny nadają sylwetce masywności. Tylne kończyny są nieco dłuższe od przednich, co jednak ani trochę nie zaburza doskonałych proporcji kociego ciała. A ciało to zakończone jest okazałym ogonem, który przypomina nieco szczotkę to czyszczenia butelek.

Głowa Turkish Vana jest w kształcie zaokrąglonego trójkąta z dobrze zarysowanymi policzkami. Szczególną uwagę zwraca długi, prosty nos o delikatnym zagłębieniu (nie ma wyraźnego stopu). Czoło jest zaokrąglone i wpisuje się w specyfikę krągłości Turkish Vana. Podobnie jak kocie uszy – osadzone wysoko, są szerokie u podstawy i lekko zaokrąglone na końcach. Magnetyzują i intrygują – szczególnie, gdy są różnokolorowe. Kocie oczy – przyciągają spojrzenia. Są duże, owalne i delikatnie skośne. Tęczówka, oprócz charakterystycznej różnobarwności (jedno oko niebieskie, drugie jasnobursztynowe), może przybierać jednolite kolory – niebieskie lub jasnobursztynowe.

Wspomnieliśmy już co nieco o futrze Turkish Vana. Należy jednak uzupełnić tę wiedzę, gdyż okrywa wierzchnia naszego bohatera jest cokolwiek ciekawą strukturą. Bardzo szybko obsycha z wody, co w przypadku tego pływającego kota jest wielce pożądane. Wziąwszy jeszcze pod uwagę znakomite umiejętności w łapaniu ryb.

Futro, mimo braku podszerstka, nie przylega gładko do ciała. Lekko odstaje, co widać szczególnie w zimie, gdy kociego włosa przybywa. Jest niezwykle delikatne i przywodzi na myśl najlepszej jakości jedwab. Gdy weźmiemy kota w ramiona, poczujemy terapeutyczne właściwości jego futra na własnej skórze.

Zachwyca nie tylko struktura futra, ale przede wszystkim jego kolor. Białe jak kreda ozdobione jest (w wersji klasycznej Turkish Vana) w rudawo- kasztanowe oznaczenia pokrywające głowę i cały ogon. Ułożenie plam jest tak charakterystyczne, że umaszczenie to otrzymało swoją oficjalną nazwę, czyli „van pattern”. Plamy na głowie są nieregularne, ale rozłożone w określony sposób. Nie nachodzą na uszy, te pozostają białe. Plamy rozdzielone są pasem białego futra.

Oprócz klasycznego umaszczenia, oznaczenia futra Turkish Vana mogą być w kolorach czarnym, niebieskim, kremowym, szylkretowym.

Prawie zapomnieliśmy o intrygującym porównaniu Turkish Vana do żaby. Co skłoniło nas do takich wniosków? Sam Turkish Van. Niejednokrotnie podkreślaliśmy, że to znakomity pływak. I natura postarała się, aby nasz kot był w tej dziedzinie mistrzem. Jego łapy, a dokładnie przestrzenie między palcami, wyposażone są w płat skóry, który – gdy kot pływa – rozczapierza się, niczym płetwa u żaby. Takim to sposobem koto-żaba nie tylko ściga ryby, ale i relaksuje się w głębinach jeziora Van. A co do głębin – być może to tylko kolejna z legend towarzyszących życiu tego niezwykłego kota, ale są zapiski jakoby Turkish Vany nurkowały nawet do 9 metrów w głąb jeziora w pogoni za rybą… Ile w tym prawdy, nie wiadomo. Co wiadomo na pewno – Turkish Van to istota nieprzeciętna!