Strona główna

Federation Internationale Feline (FIFe) zaliczyła Turkish Angorę do kategorii II swojego systemu EMS (Easy Mind System). Co to oznacza dla zwykłego śmiertelnika, miłośnika kocich rodów? Oznacza to, że Turkish Angora zasiada w loży kotów półdługowłosych, zaraz obok swojego ormiańskiego kuzyna Turkish Vana. Kot nasz ma w związku z tym pewne, znane już z innych kocich charakterystyk, cechy okrywy włosowej. Możemy zobaczyć u naszej Angory piękną kryzę, całkiem bujny ogon, kępki włosów na stopach, owłosione i zakończone tufkami uszy. Lecz futro Angora Kedisi (bo tak zwykli mawiać o tym kocie mieszkańcy Turcji) ma nieco inną budowę, a mianowicie nie ma podszerstka, podobnie zresztą jak Van. Ma to zbawienny wpływ na sferę pielęgnacji naszego pupila. Ale przede wszystkim znajduje odbicie w wyglądzie kota – jego futro jest niesamowicie miękkie i jedwabiste. Włosy delikatnie odstają od ciała, co tworzy lekkie fale w okolicach kociego brzucha. A szczególnie pięknie i plastycznie futro prezentuje się na trzymanym zawsze – dumnie – w górze Angorowym ogonie. Ma on kształt zbliżony do śliwki… choć nie, wygląda raczej jak okazały bakłażan. Bakłażan albinos, bo biel futra Turkish Angory (czyli w swoim pierwotnym kolorze umaszczenia) po prostu odbiera mowę…

W ciszy i skupieniu nad estetyką naszego kota przejdźmy dalej. Zaczęliśmy trochę od końca, więc warto przyjrzeć się teraz temu, co kryje pod sobą niezwykłe futro. A zatem, Turkish Angora to kot średniej wielkości. Nei są też specjalnie ciężkie – mieszczą się w przedziale wagowym od 3 do 5,6 kilogramów. Bez względu na płeć, wagę i rozmiar, stworzenia te to baleriny świata kotów. Smukłe, długie ciało kusi swym powabem i niewymuszoną elegancją. Do tego długie i kształtne kończyny (tylne nieco dłuższe), które sprawiają wrażenie jakby kot był stworzony do tańca, do ciągłego ruchu. Tak też jest w rzeczywistości, bo Turkish Angora wie, jak wykorzystać swoje atuty.

Chyba nie ma wątpliwości, że głowa Angory może stawać w szranki w konkursach kocich piękności. I nie będzie bez szans na zwycięstwo! Ta kocia ostoja mądrości zdaje się przemawiać do nas i nie musi przekonywać o swojej niebagatelności. To kształtny klin z szerokim i płaskim czołem oraz prostym i proporcjonalnym nosem (który nie powinien mieć stopu). Głowa bardzo ładnie zwęża się ku lekko zaokrąglonemu podbródkowi, który z czubkiem kociego nosa tworzy linię prostą. Niebagatelność wyraziliśmy nieco technicznie. Ale już to nadrabiamy, bo oto nadchodzą Angorowe oczy i uszy. A to bardzo formy bardzo poetyckie. Oczy są podobne do migdałów i spoglądają na nas lekko z ukosa mieniąc się różnorodnością czystych barw. Z pewnością jednak nie ma w tym kocim spojrzeniu krzty podejrzliwości czy złośliwości. To spojrzenie pełne mądrości, dojrzałości i głębokiego uczucia do swojego opiekuna. I z pełną odpowiedzialnością możemy powiedzieć, że spojrzenie Turkish Angory nie pozwoli na długo wymazać z pamięci tej intrygującej istoty. Uszy, z kolei, stanowią idealne uzupełnienie tego tureckiego kociego obrazka. Uwagę obserwatora na pewno zwróci ich położenie – natura postanowiła umieścić je wysoko na kociej głowie, przez co mamy wrażenie, jakby kot nieustannie czuwał i nasłuchiwał dźwięków z otoczenia. Do tego dochodzą jeszcze inne walory – uszy Turkish Angory są szerokie u podstawy, szpiczaste, osadzone blisko siebie i zabawnie owłosione. Dzięki tym cechom nasza Angora wygląda na wiecznie figlarnego i skorego do zabawy kota. I potwierdza to swoim niebanalnym charakterem… o czym z przyjemnością poinformujemy w następnym rozdziale.

Teraz wrócimy jeszcze na chwilę do kwestii, od której zaczęliśmy niniejszy rozdział, a mianowicie do futra, a konkretnie umaszczenia. Takim wyjściowym garniturem u Turkish Angory jest kolor biały. Taki Angory objął ochroną turecki program z początku XX wieku. Taki też Angory można oglądać w stołecznym tureckim zoo. Dodatkowym atutem do bieli jest kolor oczu – niebieski lub różnokolorowe, gdzie jedno oko jest niebieskie a drugie, na przykład, bursztynowe. Trzeba przyznać, że kot z takimi oczami wygląda co najmniej intrygująco.

Kolor biały był przez długi czas jedynym dopuszczalnym. Jednak lata prac hodowlanych i pojawianie się miotów o innym, niż biały kolorze (bo koty białe także dziedziczą inne kolory umaszczenia) spowodowały, że obecnie Turkish Angorę znajdziemy w niemal każdym kolorze. Mamy zatem koty czarne, niebieskie, rude, kremowe, szylkretowe, z pręgowaniem lub bez, z domieszką koloru srebrnego lub złotego. I te kombinacje kolorystyczne mogą zawierać każdą ilość białego. Natomiast do barw, których u Turkish Angory raczej nie powinniśmy zobaczyć należą kolory: liliowy, czekoladowy, cynamonowy, płowy oraz typu point. Ale to w niczym nie przeszkadza, bo w żadnym stopniu nie ujmuje piękna i niezwykłości temu kociemu rodowi…