Strona główna

Jeżeli chodzi o kwestię wyglądu, to z kotem syjamskim jest pewien problem. Oczywiście, jest ustalony wzorzec (my posługujemy się standardem FIFe), który obowiązuje na salach wystawowych. Niemniej jednak na początku ideał nie wyglądał tak, jak obecnie. W przeciągu lat upodobania i gusta hodowców ulegały stopniowej zmianie. Pierwsze koty syjamskie zyskały uznanie swoim wyglądem – smukłym, proporcjonalnym, eleganckim. Jednak apetyt rósł w miarę jedzenia i w XX wieku upodobania hodowców i niektórych sędziów zaczęły zmierzać w kierunku „wyszczuplenia” naszego bohatera jeszcze bardziej. W związku z tym mamy obecnie dwa główne typy kota syjamskiego: Syjam tradycyjny (tzw. old type) i kot syjamski współczesny (tzw. modern type). Na konkursach i wystawach oceniany jest współczesny typ kota, a tradycyjny zszedł do podziemia. Co nie oznacza, że grono miłośników syjamskich „oldtimerów” nie funkcjonuje. Nie mogą jednak konkurować z nowym typem Syjama.

A jaki jest ten współczesny kot syjamski? Z pewnością zdecydowanie odróżnia się od typowego „okrągłego” kota domowego. Syjam jest smukłą i szczupłą istotą, co zauważymy od razu. Także, gdy weźmiemy go na ręce – nie jest zbyt ciężki. Przeciętna waga kocura to od 3,5 do 4,5 kilograma, a kocic od 2,5 do 3,5 kilo. Wzrok przyciąga również piękna i silna muskulatura, która sprawia, że ciało kota jest gibkie, sprężyste i niezwykle kształtne. Smukłe łapki, smukły tułów zwieńczony długim i wąskim ogonem, który – ciągle w ruchu – jakby zachęca do zabawy i interakcji. Tak, to Syjam – pełen stylu i elegancji. Kot, który urokiem i gracją mógłby obdzielać wszystkich dookoła.

Nad tym wszystkim dumnie czuwa, osadzona na długiej i smukłej szyi, kształtna głowa z nieziemsko niebieskimi oczami. Syjamy znane są ze spojrzenia swoich dużych, migdałowatych oczu. Wielu kociarzy dało się temu spojrzeniu oczarować… Głowa kota syjamskiego wpisuje się w klin. Ten zgrabny trójkąt zaczyna się od czubka prostego nosa i prostymi liniami przechodzi do końcówek ogromnych uszu. Całość – piękna głowa, wielkie uszy i ekspresyjne spojrzenie – jest esencją syjamskości.

Tym, co przychodzi na myśl, gdy pomyślimy o Syjamie (oczywiści zaraz po głębi niebieskich oczu) jest słynny kolorpoint, czyli umaszczenie naszego bohatera. Jak powstało tak ciekawe i oryginalne ubarwienie? Charakterystyczny wzór jest postacią częściowego albinizmu. A dokładnie – kolor point to wynik mutacji tyrozyny, enzymu który bierze udział w produkcje melaniny w organizmie. Zmutowany enzym staje się ciepłoczuły – uaktywnia się w okolicach chłodniejszych części kociego ciała. I tak nasz Syjam ma ciemniejszą maskę na twarzy, kończyny, ogon, uszy. A u samców dodatkowo możemy zauważyć, że ciemniejsza jest także moszna. Co ciekawe, wszystkie kocięta rodzą się białe lub kremowe. Działanie tyrozyny zaczyna być widoczne około czterech tygodni po urodzeniu – futro zaczyna ciemnieć w swoich newralgicznych miejscach. I ciemnieje przez całe życie kota. Szczególnie, gdy wychowywany jest w cieplarnianych warunkach, które wprost uwielbia!

Futro Syjama jest krótkie i ładnie przylega do ciała, gdyż praktycznie pozbawione jest podszerstka. Powinno być gęste i lśniące, a w dotyku delikatne i miękkie. Zdobi kocie ciało, wraz z oznakami (ciemniejszymi miejscami), w czterech podstawowych kombinacjach: seal-point, w którym okrywa jest kremowa, a oznaczenia ciemnobrązowe (najbardziej „syjamski” z Syjamów). Kolejnym jest blue-point, gdzie okrywa ma kolor biały lub niebieskawy, a oznaczenia są w kolorze stalowoniebieskim. Trzecim wariantem jest choclate-point z futrem koloru kości słoniowej i czekoladowymi oznaczeniami. Czwarty to lilac-point – tu kot prezentuje okrywę w pięknym magnoliowym kolorze, a oznaczenia są różowo-niebieskie. W pełnej krasie kolorystycznej nasz pupil zaprezentuje się około 7-8 miesiąca życia, gdyż wtedy osiąga dojrzałość płciową.