Strona główna

Koty singapurskie to naprawdę małe stworzenia. Kotki ważą co najwyżej 2 kilogramy, kocury potrafią być niespełna kilo cięższe. Mimo małych gabarytów, nie są to koty wątłe. Wręcz przeciwnie, charakteryzują się pokaźną i umięśnioną posturą, która dodaje kotu gracji. Kompaktowy tułów osadzony jest na krótkich i silnych nogach, dzięki którym kot potrafi wykonywać całkiem pokaźne skoki. Łapki są małe i owalne, a ich skóra powinna być koloru brązowo-różowego.

Twarz kotów singapurskich jest stosunkowo mała. To, co na pewno rzuca się w oczy, to niebagatelne uszy Singapury. Patrząc z daleka ma się wrażenie, że uszy są co najmniej tak duże jak cała głowa. Dzieje się tak dlatego, że są one bardzo szerokie u nasady, a kończą się lekko okrągłym czubkiem. Wyjątkowe są także ogromne kocie oczy. Dzięki kształtowi przypominającemu migdał, Singapura  sprawia wrażenie bycia w pełnej czujności. Oczy posiadają także jeden bardzo istotny dla tej rasy detal – obwódka jest ciemnobrązowa, co dodaje jeszcze więcej tajemniczości temu małemu stworzeniu.  Barwa oczu jest także ściśle określona: albo jest to kolor orzecha laskowego, zielony, albo kolor żółty. Inne odmiany barwne uznawane są za błąd.

Skóra na nosie Singapury powinna mieć kolor łososiowy, podobnie jak wnętrze uszu. Sam nos powinien być delikatnie zaokrąglony, podobnie jak wargi oraz poduszeczki na wąsy. Szyja Singapura jest umięśniona i krótka, ogon raczej krótki i smukły o zaokrąglonym czubku.

Futro Singapury jest jasne, błyszczące, delikatne, bardzo gładkie i gęste. Powinno przylegać do ciała. W dotyku przypomina jedwab, co potęguje dodatkowo długość sierści, gdyż włosy Singapury są wyjątkowo krótkie. W standardzie rasy uznana jest tylko jedna odmiana barwna, tzw. sepia agouti. Sierść musi mieć zatem odcień gdzieś pomiędzy barwą ciemnobrązową, a kolorem kości słoniowej. Tak czy inaczej – urzekający. Końcówki włosów muszą być zabarwione na brązowo. Ticking, który charakteryzuje umaszczenie Singapury oznacza, że każdy włos może być przynajmniej podwójnie pręgowany.  Z tego powodu sierść wydaje się być jednolita. Włosy na brzuchu są jaśniejsze w porównaniu z resztą futra.