Strona główna

Wygląd kotów balinese nie różni się w zasadzie od kotów syjamskich (więcej informacji na ten temat znajdziecie Państwo w zakładce o kocie syjamskim) . Jedyną różnicą jest długość futra i specyficzne oznaczenia – kolorpoint (point) na futrze. No i może to, że nieformalną nazwą kota balijskiego jest „Manekin Świata Kotów”.

Koty balijskie są kotami o średniej wielkości, dość dobrze umięśnione i szczupłe. Stoją (a w zasadzie tańczą) na wysokich nogach, które są proporcjonalne do całej budowy ciała. Tak samo jak Syjamy, koty balijskie mają szpiczasty klin, a ich pyszczek uformowany jest w niemalże idealny trójkąt. Ich bajecznie niebieskie oczy o intensywnej głębi są skośne (typ orientalny) i przypominają migdał. Futro Balijczyków nie jest jednak długie. Co jest ważne, ponieważ zbyt długa sierść traktowana będzie jako błąd wykluczający przyznanie certyfikatu. Futro jest zatem średniej długości i w dotyku przypomina najlepszej jakości jedwab. Lekką zmianę tej jedwabistej poczujemy na końcu ostro zakończonego ogona, gdzie staje się delikatnie pierzasty. Koty balijskie mają długie, spiczaste uszy o szerokiej nasadzie. A ich łapy są małe i owalne.

Kolory uznawane w standardzie nie różnią się od tych u kotów syjamskich, co jest jednak regulowane przez poszczególne organizacje felinologiczne. I tak: kolory seal-point (znaczenia czarne), blue-point (znaczenia niebieskie), chocolate-point (znaczenia czekoladowe) i lilac-point (znaczenia liliowe) uznawane są tylko przez Cat Fanciers’ Association. Każdy inny kolor klasyfikuje automatycznie kota jako kota jawajskiego. Kot jawajski (Mandaryn) powstał w wyniku skrzyżowania kota balijskiego z krótkowłosym kotem orientalnym.
Reszta kolorów – rudy, kremowy, płowy, cynamonowy oraz Foreign White – uznawana jest przez FIFe. I wszystkie, poza Foreign White, traktowane są jako oznaczenia z pasami, czyli tabby-point. Dodatkowo, kiedy skrzyżujemy kota o barwie rudej z kotem o kolorze kremowym, otrzymamy tzw. tortie-point, czyli oznaczenia szylkretowe.

W tym miejscu należy się kilka słów wyjaśnień na temat używanego przez organizacje felinologiczne pojęciu „points”, tłumaczonym na polski jako znaczenia/oznaczenia. To miejsca na futrze kotów, które są ciemniej zabarwione, niż umaszczenie kota. Jak wyjaśnialiśmy przy okazji Syjama – oznaczenia point występują na chłodniejszych, mniej ukrwionych częściach kociego ciała. Będą to przede wszystkim uszy, maska (pyszczek), ogon, dolna część kończyn, a przypadku kocurów także moszna. Wszystkie znaczenia muszą występować w identycznym kolorze. W przypadku kota balijskiego i syjamskiego znajdują one w tej samej grupie. Ponadto, futro kotów musi być zdecydowanie jaśniejsze, niż występujące oznaczenia. W obu przypadkach dopuszczalne jest lekkie cieniowanie na włosach, które może postępować wraz z upływem lat.