Strona główna

Pierwotnym celem hodowców chausie było uchwycenie piękna i elegancji dzikiego kota chaus i przeniesienie najbardziej charakterystycznych cech jego wyglądu do tworzonej rasy kota domowego. Po swoich dzikich przodkach hybryda chausie miała mieć silną budowę, duże rozmiary, uszy zakończone pędzelkami oraz charakterystyczne czarne, złocisto-brązowe lub czarno-srebrzyste umaszczenie, a po kotach domowych: przyjazny, oswojony charakter. Rasa ta jest jeszcze młoda, a hodowcy nadal pracują nad tym, aby zachować i wzmocnić u chausie cechy kota chaus.

Początkowo do uzyskiwania kotów chausie kojarzono koty chaus z różnymi rasami kota domowego. Wykorzystywano koty bengalskie, egipskie mau, orientalne krótkowłose, ocicaty, a także zwykłe nierasowe koty krótkowłose oraz koty abisyńskie, sprawdzając, która krzyżówka daje najbardziej pożądane rezultaty. Obecnie dozwolone jest krzyżowanie z kotami krótkowłosymi, ale przede wszystkim z kotami rasy abisyńskiej, która okazały się najbardziej odpowiednie, ze względu na swoje duże zewnętrzne podobieństwo do dzikich kotów chaus, przy bezpieczniejszych, bo mniejszych rozmiarach. Krzyżówki z kotami abisyńskimi mają na celu także usunięcie wszystkich śladów pręgowania, a przy tym utrzymanie charakterystycznych znaczeń sierści.

W trakcie krzyżówek okazało się, że kocury - mieszańce z pokolenia F1 (pokolenie będące bezpośrednią krzyżówką kota chaus i kota domowego) są bezpłodne. Podobnie zdarza się z pokoleniami F2 i F3, które uzyskiwane jest już z kojarzenia kotów F1 z kotami domowymi. Dopiero wśród kotów F4 zdarzają się kocury płodne, mogące brać udział w hodowli. Najczęściej więc kotki chausie z pokoleń F1, F2, F3 muszą być kryte przez kocury kota domowego. Utrudnia to znacznie pracę hodowców nad ustabilizowaniem rasy i wpływa między innymi na rozmiary kociąt – ich wielkość i waga bywa różna w zależności od rozmiarów rodziców, a także na cechy charakteru kolejnych pokoleń. Koty F1 (pół na pół chaus i kot domowy) mają jeszcze dość dziki charakter i słabo się oswajają. Poprawa następuje w kolejnych generacjach, nie krzyżowanych już bezpośrednio z dzikim chausem.

Do wystaw TICA dopuszczane są koty od pokolenia F3 i starannie sprawdza się ich księgi rodowodowe, czy dziki przodek jest przodkiem odpowiednio (o 3 pokolenia) dalekim. Obecnie rasa ma w TICA statusAdvanced New Breed, który umożliwia udział w wystawach i uzyskanie w ich trakcie oceny, ale jeszcze bez możliwości otrzymania tytułów mistrzowskich.

Poza USA rasa chausie jest stosunkowo słabo znana i bardzo rzadko spotykana. Do Polski pierwsze i jak dotąd jedyne chausie trafiły w 2008 roku do poznańskiej hodowli Walhalla*PL. Już po dwóch latach na świat przyszły pierwsze kocięta.