Strona główna

Dziki wygląd i charakter tego kota szybko zdobywa serca opiekunów. Wspólnymi cechami wszystkich przedstawicieli rasy chausie jest niezwykła inteligencja, ciekawość i aktywność. Chausie podobnie, jak ich dzicy przodkowie, uczą się szybko i chętnie. Łatwo opanują otwieranie drzwi czy szafek, aby dostać się do interesujących je miejsc. Koty tej rasy pod pewnymi względami przypominają psy: jest lojalny, bardzo mocno przywiązują się do opiekuna i potrzebują jego towarzystwa. Tworzą silną więź z jedną lub dwoma wybranymi osobami.

Chausie odznacza się niezwykle żywym, ekstrawertycznym temperamentem, potrzebuje dużo zabawy, uwagi i interakcji z człowiekiem, uwielbia być w centrum wydarzeń, wszędzie tam, gdzie coś się dzieje. Nie potrafi długo usiedzieć w jednym miejscu. Lubi zabawki, dobrze czuje się w towarzystwie nie tylko ludzi, ale i innych zwierząt. Wyjątkowo źle czuje się w samotności i nie znosi nudy; jego uwaga powinna być cały czas czymś zajęta, a już w żadnym wypadku nie należy zostawiać go samego na cały dzień - może wtedy przejawiać niszczycielskie zapędy, a fizycznie ma ku temu świetne możliwości. Niezwykle oryginalny jest także głos tego kota: potrafi skomleć, piszczeć, warczeć, gruchać, a nawet wyć.

Po dzikich przodkach chausie odziedziczył nie tylko wygląd, ale i zamiłowanie do biegania, polowań i skoków, więc do życia potrzebuje odpowiednio dużej i bezpiecznej przestrzeni. Nie wolno go wypuszczać samego na zewnątrz, gdyż istnieje ryzyko, że po prostu nie wróci. Wielu hodowców w umowach sprzedaży kociąt wprost zastrzega, że kot nie może być wypuszczany. Jednak chausie trzymany w ciasnym mieszkaniu nie będzie się czuł dobrze. Idealnym rozwiązaniem jest dom z odpowiednio zabezpieczonym ogrodem (ważne jest zabezpieczenie dachu, gdyż chausie naprawdę doskonale skaczą) lub jeśli to niemożliwe - zapewnienie im częstych spacerów. Po odpowiednim treningu chętnie chodzą na smyczy.

Dobrze wychowany chausie jest przyjazny, czuły i nie przejawia agresji. Warto od kociaka wychowywać go w towarzystwie innych zwierząt. Jednak nawet doskonale zsocjalizowany potrafi ujawnić dzikie cechy. Zachowanie hybryd z pokoleń F3 w zasadzie nie odbiega od zachowań zwykłego kota domowego, ale już chausie z większą ilością genów kota chaus (pokolenia F1, a nawet F2) nie są dla każdego. Słabo dostosowują się do nowych właścicieli, a niektóre dorosłe osobniki prawie w ogóle nie przywiązują się do ludzi. Dlatego też nie zaleca się kupna kota tej rasy początkującym hodowcom, często też sprzedający wymaga od nowego opiekuna zobowiązania, że kota nie wyrzuci z powodu jego trudnego charakteru. Chausie nie nadają się do domów z małymi dziećmi, a jeśli się na to decydujemy, to kot powinien przebywać w obecności dzieci tylko pod nadzorem dorosłego opiekuna.

Podsumowując: chausie to rasa dla doświadczonego hodowcy, który może mu poświęcić naprawdę dużo czasu.