Strona główna

To kot do tańca i do różańca. Przypomina swoim zachowaniem typowego polskiego Sarmatę, który dokładnie daje do zrozumienia, gdzie są granice jego własnego zdania, czyli wolności. Fakt, Sokoke może łatwo przyzwyczaić się do warunków mieszkania, ale bez odpowiednio dużego wybiegu, bez możliwości przebywania na wysokościach czy po prostu bez chwili dla samego siebie zacznie dawać wyrazy coraz to większego niezadowolenia. Jakie to może mieć konsekwencje dla naszego mieszkania, możemy sobie tylko wyobrazić… Powiemy tylko, że meble narażone będą na rychłą destrukcję. Wszak z czego, jak nie z pięknych i żywych drzew, naturalnego domu kotów Sokoke, zrobione zostały przedmioty tak potrzebne człowiekowi..? J Warto więc pamiętać o tym, żeby kot mógł się wyszaleć. Nie polecamy parków czy lasów – koty te uwielbiają biegać i możemy bardzo łatwo stracić je z pola widzenia. Szczególnie, jeżeli w okolicy znajdują się duże drzewa. Sokoke nie boją się wysokości. Żadnych!

Jednak nawet w Kenii, w dziewiczych lasach Sokoke-Arabuke, nasi dzisiejsi bohaterowie wciąż szukali bliskości człowieka. Nie tak jak koty europejskie. Na swój, bardzo specyficzny i wyszukany sposób, dozując dawkę czułości w takich proporcjach, żeby człowiek się zbytnio do nich nie przyzwyczajał. Ale też tak, żeby o nich nie zapomniał. Bez obecności ludzi Sokoke nie przeżyłyby. Są przecież kotami domowymi, z mała tylko domieszką dzikości.

Sokoke, kiedy usłyszą dzwonek do drzwi, potrafią zaerwć się tak gwałtownie, że jakiś mały przedmiot w domu może się stać niewinną ofiarą tego zrywu. Trzeba też zaznaczyć, że bardzo szybko się uczą. Z nieskrywaną ciekawością obserwują każdy ruch ich właściciela. Na przykład, kiedy ten/ta otwiera saszetkę z jedzeniem. Jedna saszetka – mało. Druga – mało (czujny wzrok nie daje nam spokoju). Trzecia saszetka – mało! (czy aby na pewno chcemy poświęcić kolejną wazę czy filiżankę kawy stojącej w niebezpiecznie dostępnym dla kota miejscu?). I tak do momentu kiedy kot osiągnie to, czego chce. Sokoke nie stronią od tego, co człowiek sam je i pije. Nie powinna nas zdziwić taka sytuacja: zapraszamy kilku znajomych na, powiedzmy, francuski wieczór z fondue. Siedzimy rozluźnieni przy stole, nakładamy leniwie ser na świeże bagietki i sączymy dobrze schłodzone wino ze smukłych kieliszków. Nagle, zamiast wina w kieliszku, zauważamy pyszczek Sokoke, który w najlepsze popija sobie lubiany przez ludzi trunek. Nie należy mu w tym zbytnio przeszkadzać. Sokoke nie zrobi tego, aby rozweselić swą duszę i członki. Będzie chciał raczej pokazać, że jest członkiem rodziny, kimś ważnym, kto zasługuje na sto procent atencji.

Podobnych zachowań należy spodziewać się po Sokoke. Uwielbia naśladować ludzi. A to, co go wyróżnia spośród innych ras, to wyjątkowa zdolność do interpretowania tych zachowań na swój nieprzeciętny, koci sposób.

Niektórzy twierdzą, że Sokoke mają po trosze charakter psa. Chodzi zapewne o to, jak bardzo przyjacielskie są te koty. Ich właściciel to dla nich prawdziwy przyjaciel – nie pan i władca, którego trzeba się bać. Wymagają od niego lojalności, dając w zamian to samo. Lojalne są zresztą nie tylko w stosunku do ludzi. Znane są opisy kotów Sokoke polujących wspólnie i dzielących się swoją zdobyczą