Strona główna

Co jest w tym kocie wyjątkowego, że stał na równi z Faraonem…? Na pierwszy rzut oka zwyczajny cętkowany kot… Jednak, gdy poświęcimy trochę czasu na nieco dokładniejszą obserwację, nie będziemy mieli wątpliwości, że mamy przed sobą stworzenie niezwykłe. Pierwszą oznaką przynależności do królewskiego rodu egipskich mau znajdziemy na głowie naszego bohatera. To skarabeusz – jeden z najstarszych symboli egipskich. Znaczenia na futrze kota układają się w charakterystyczny znak – literę M, przypominającą tego mistycznego chrząszcza. Drugim znakiem majestatu jest wzór naszyjnika, bezsprzecznie królewskiego, który tworzą cętki na szyi kota. Cóż, natura nie omieszkała zaznaczyć, że mamy do czynienia z arystokracją.

Trzeba przyznać – Mau to kot elegancki. Jako jedyna naturalnie cętkowana rasa wzbudza niemały podziw na wszelkich konkursach i wystawach. Należy zaznaczyć, że przez te wszystkie tysiące lat obecności Mau na świecie jego wygląd nie uległ diametralnej zmianie. Jego sylwetka jest wypadkową budowy kota amerykańskiego krótkowłosego i kota orientalnego. Jest to kot pełen harmonii i gracji o zwartym i proporcjonalnym ciele.

Mau to stworzenie średniej wielkości. Dorosły samiec waży przeciętnie od 5 do 7 kilogramów. Dorosłe samice są lżejsze i osiągają wagę od 3 do 5 kilogramów. Ta stosunkowo duża masa wynika z całkiem niezłej muskulatury ciała. Widać to szczególnie dobrze u samców, u których zezwala się na wyraźne zarysowanie mięśni na barkach i karku. Kończyny Mau są mocne, wąski i zakończone zgrabnymi owalnymi łapami. Są także ciekawe z anatomicznego punktu widzenia. A mianowicie – tylne kończyny są nieco dłuższe od przednich. Tak, tak – mogliśmy spotkać to u kilku już omawianych ras. Kot w pozycji stojącej sprawia wrażenie jakby stał na palcach.

W przypadku Mau możemy mówić o pewnym dodatku, udoskonaleniu budowy. Od boku do kolana ciało Mau zaopatrzone jest w płat luźnej skóry (kolejny znak rozpoznawczy rasy). Ta nadprogramowa skóra jeszcze większe „rozciągniecie” tylnych kończyn. Rezultatem tego jest uzyskanie przez Mau zaszczytnego tytułu najszybszego kota domowego. I nie jest to gołosłowne! Zmierzono czas i otrzymano wynik 58 kilometrów na godzinę – z taką prędkością Mau biega sobie po świecie. Całkiem niezły wynik jak na kota zwanego domowym. No, ale dzikie korzenie zobowiązują.

Głowa Mau przypomina zaokrąglony klin, w którym raczej nie zauważymy nadmiernych wypukłości, kwadratur czy spłaszczeń. Gdy spojrzymy na profil kota zauważymy, że jedynie szeroki nos jest lekko wypukły. Czujne uszy Mau są średniej wielkości, szersze u podstawy, przez co ładnie komponują się z kształtem kociej kufy. Zniewalające oczy Mau przypominają migdała. Te zwierciadła kociej duszy otoczone są czarną obwódką. Ta linia sprawia, że Mau wygląda na zatroskanego, czasem zdziwionego. To, w połączeniu ze zniewalającym agrestowym kolorem dużych oczu, długo nie pozwoli nam zapomnieć o tym egipskim bóstwie.

Egipskie mau są kotami pięknymi i pełnymi uroku. Decydują o tym nie tylko wyżej wymienione atrybuty kociej urody. Chyba najbardziej charakterystycznym i efektownym wyróżnikiem tej rasy jest piękne futro. Uwagę przyciąga nie tylko jego jedwabistość i połysk, ale przede wszystkim kolor i niezliczona ilość cętek. Ten reprezentatywny znak rasy tworzy się dzięki pasemkom znajdującym się na wszystkich włosach futra. Otrzymujemy niecodzienny wzór – pełen cętek, które momentami zlewają się w pręgi (przez środek grzbietu, wzdłuż kręgosłupa Mau biegnie gruba, ciemna pręga, która kończy się wraz z końcem ogona). Cętki swoimi owalnymi i okrągłymi kształtami pokrywają ciało kota. Tak, ciało – bo niezwykłość Mau polega także na tym, że gdy rozsuniemy kosmyki futra zauważymy, że cętki niemal jak tatuaż pokrywają skórę.

Futro jest krótkie i ładnie przylega do ciała Mau. Jego cechą, obok niewątpliwego piękna, jest zróżnicowanie struktury w przypadku poszczególnych odmian barwnych kota egipskiego. Koty o umaszczeniu dymnym mają włos o jedwabistej i delikatnej strukturze. Natomiast koty srebrne i brązowe mogą pochwalić się grubym, gęstym, ale sprężystym futrem. Jednak bez względu na kolor futra, cętki zawsze będą widoczne. A szczególnie, gdy popatrzymy na srebrzystego Mau. Kontrast jasnego futra i ciemnego wzoru prezentuje się naprawdę niesamowicie.