Strona główna

Pochodzenie rasy Maine Coon może stanowić doskonały scenariusz filmu detektywistycznego. Niepewność pochodzenia, ciekawi rzekomi przodkowie (szop pracz i ryś amerykański), magiczny charakter – to wszystko składa się na wyjątkowość rasy.

Maine Coon jest pierwszą amerykańską rdzenną rasą kota wystawowego. W Polsce został dopuszczony do hodowli dopiero w 1997 roku.

Samice Maine Coona z ich nad wyraz rozwiniętym instynktem macierzyńskim zaraz po porodzie są w stanie zaakceptować każde położone obok niej młode kociątko. Dopiero po pewnym czasie rozpoznaje swój miot i od tego momentu łączy je niezwykle silna więź.

Maine Coony często określane są mianem kota o pism charakterze. Przywiązują się do człowieka i potrafią chodzić przy nodze niczym szczekający współbrat. Bardzo szybko i chętnie uczą się sztuczek i wymyślnych zabaw. Jako jeden z niewielu kotów aportuje i w dodatku bardzo to lubi. A po zabawie, gdy sen powoli zamyka ich wielkie oczy, potrafią zasnąć w miejscach i pozycjach tak samo niesamowitych, jak one same. Mają to do siebie, że bardzo rzadko i zupełnie nie po kociemu zasypiają zwinięte w kłębek, ale rekompensują to wyciągając swe długie ciało lub pokazując brzuch. Często wybierają też “psie” miejsca do spania – na podłodze, na wycieraczce, pod krzesłem.

Main Coon bardzo rzadko miauczy, ale nie jest kotem małomównym – ma swój specyficzny język, za pomocą którego komunikuje się ze światem (zarówno z opiekunami, jak i z przedstawicielami własnego gatunku). Są to bardzo charakterystyczne, delikatne trele i ćwierkanie, wydawane przy każdej okazji – gdy kot chce jeść, gdy cieszy się, że widzi ulubioną osobę, gdy zaczepia, bo ma ochotę na zabawę i w tysiącu innych sytuacji.

Najdłuższy kot świata, odnotowany w Księdze Rekordów Guinessa, to oczywiście Maine Coon. Pięcioletni Kocur Stewie, mieszkający w Reno, w stanie Nevada, od czubka nosa, po końcówkę ogona, mierzył 1,23 m! Rekord odnotowany został w 2010 roku. Poprzedni rekordzista – także rasy Maine Coon – był krótszy zaledwie o 2 cm.