Strona główna

Kot rasy rosyjskiej zdecydowanie preferuje ludzi o spokojnym, cichym, a nawet lekko wyobcowanym charakterze. Nie lubi, kiedy w domu jest głośno i nie przepada za gwałtownymi, zbyt dynamicznymi ruchami. Bardzo dobrze charakter Rosjanina oddaje opis z 1919 roku, sporządzony w Murmańsku przez pewnego podróżnika: „W tej północnej okolicy jest bardzo wiele kotów. Wszystkie charakteryzują się taką samą piękną i świecącą na niebiesko sierścią i wszystkie co do jednego były niemalże przerażone obecnością obcych ludzi. Nie zaufały nawet mi, doświadczonemu przyjacielowi kotów.”

To kot skłonny do wszelkich form socjalizacji, jednak potrzeba mu do tego czasu. Pomóc może niewątpliwie powtarzanie codziennie tych samych czynności, jak np. wstawanie o tej samej porze, wychodzenie o tej samej godzinie po zakupy itp. Koty rosyjskie lubią życie rodzinne, ale zdecydowanie nie mogą odnaleźć się w momentach, gdy nie są w centrum uwagi. Lubią bowiem dominować. Lubią także spać pod kocami albo najlepiej w łóżku ze swoimi opiekunami. W stosunku do obcych są raczej nieufne.

Inteligencja u tych kotów idzie w parze z wyglądem – jest na bardzo wysokim poziomie. Nie tylko dlatego, że żadne szafki ani drzwi nie są dla nich przeszkodą. Te koty naprawdę bardzo szybko uczą się naśladować swoich właścicieli. Będą bacznie obserwowały każdy ruch po to, aby być jak najbliżej swoich towarzyszy.

Rosyjski niebieski uwielbia skakać i to skakać z impetem. Można to zaobserwować np. podczas gier i zabaw. Nie ma jednak potrzeby przejmować się o nasze domowe meblościanki – cichy charakter równoważy gwałtowność ruchów. Podobnie zresztą jak w przypadku ataku obcych – z początku Rosjanin może wpaść w furię, po to by za chwilę w charakterystyczny, nieśmiały dla siebie sposób wycofać się w cichy kąt.

Młode koty rasy rosyjskiej niebieskiej są nad wyraz wredne i niegrzeczne. Z łatwością zrzucą wszystko, co się do zrzucenia nadaje. Wskoczą na nogawkę i obrażą się za choćby krzywe jedno, małe spojrzenie. Jednak po roku (jeśli ktoś jest w stanie wytrzymać tyle czasu) stan ten diametralnie się zmienia – koty stają się ciche, spokojne i… tajemnicze.

Właśnie, tajemnicze… jak bardzo tajemniczy jest ten kot może świadczyć jego milczący, skupiony i wiecznie uśmiechnięty pyszczek. Z czego może się śmiać, pozostanie chyba na zawsze zagadką. I tak pewnie ma być, bo ten kot lubi być zagadkowy. Łagodny, spokojny i szlachecki w takim samym stopniu jak dziki, nieokrzesany i naturalny. Tak samo nieśmiały, jak przymilny… Bo po co odkrywać całą prawdę przed ludźmi, którzy pokochali go właśnie przez jego tajemniczość…?