Strona główna

Podsumujmy teraz to, co już wiemy o Koracie: jest tajemniczy, wyjątkowy i sprawia, że ludzie traktują go z boskim namaszczeniem. Przynosi szczęście i deszcz, jest dobrym znakiem na nowej, małżeńskiej drodze życia i do tego pochodzi z Tajlandii. Wygląda wyjątkowo, kiedy się rusza to niemalże świeci, a jego spojrzenie przyprawia o gęsią skórkę. Czy taki kot może być nudny? W żadnym razie!

Jest on bardzo ciekawym osobnikiem. Uwielbia towarzystwo nie tylko człowieka, ale także innych kotów (przede wszystkim własnej rasy) i bardzo łatwo się przywiązuje do nowego otoczenia. Nie powinien zostawać sam w domu, a na pewno jego właścicielem nie powinna być osoba, która szybko się znudzi zabawą. To kot, który wymaga dużo troski i opieki, a jeśli nie jest w centrum uwagi, odczujemy to na własnej skórze.

Uwielbia zarówno dzieci (bo one bardzo chętnie się z nim bawią), jak i osoby starsze (albo takie, które od biegania po całym domu wolą pieszczoty z kotem).
Istnieją rasy kotów, które niekoniecznie za cel postawią sobie rozniesienie naszego całego domu w drobny pył… jednak Korat się do nich nie zalicza. Z wielką przyjemnością poruszy wszystkie luźno stojące przedmioty, zrzuci filiżankę, wskoczy na firanki i rozpruje sweterek, jeśli coś z niego będzie wystawało. Jest to bardzo żywotne stworzenie, które o wiele bardziej niż spokój w czasie zabawy ceni sobie dzikość. Cóż, nic dziwnego, kot ten „wychował” się w tajskiej dżungli. Bardzo lubi rządzić. Jeśli w domu są inne koty, to owszem, będzie je znosił, ale na pewno o wiele częściej to on będzie je zaganiał w kozi róg, a nie odwrotnie. A kiedy zauważy, że poświęcamy uwagę kotu innej rasy niż on sam, to może odegrać bardzo teatralne sceny zazdrości.

Właściciele Koratów podkreślają, że to koty o bardzo silnie rozwiniętej inteligencji. Bardzo szybko zapamiętują polecenia, przyzwyczajają się do imienia i wiedzą, co dokładnie zrobić, żeby otrzymać dodatkową porcję ulubionego jedzenia, albo jak przekonać właściciela do jeszcze kilku minut pieszczot. Doskonale zdają sobie sprawę, do kogo zwrócić się z jakim interesem.

Obecność ludzi to dla Korata bardzo ważna rzecz. Nie tylko z tego powodu, że po prostu nie znosi samotności. O wiele bardziej chodzi o fakt, że przez setki lat Koraty były w Tajlandii zwierzętami bardzo rozpieszczanymi. Nigdy nimi nie handlowano, ludzie nie wykorzystywali ich do łowienia myszy i bardzo rzadko były zaniedbywane. Dzisiejszy Korat ma te wszystkie informacje zakodowane w genach i dlatego będzie wymagał od swoich właścicieli stu procent atencji, luksusu i opieki.

Dla samotnych ludzi to kot, który dzięki swojej wyjątkowej zdolności kochania i okazywania uczuć rozpozna wszystkie potrzeby człowieka. Nigdy nie zepsuje czegoś specjalnie, zawsze będzie się starał, aby go zauważyć, docenić, dopieścić. To trochę tak jak w przypadku jego nazwy – to kot, który przynosi szczęście.