Strona główna

Mimo wieloletniej hodowli kotów egzotycznych może się zdarzyć, że potomstwo dwóch Egzotyków może urodzić się… długowłose. Jest to spowodowane genem – „pozostałością” po kocie perskim. W większości miotów znajdziemy kociaki zarówno długo-, jak i krótkowłose. Dozwolone jest również krzyżowanie Egzotyków z Persem. W zależności od długości futra, kocięta będą zakwalifikowane jako koty egzotyczne lub perskie.

Jak w przypadku Persów tak i u Egzotyków mogą występować podobne choroby. Nie wszystkie i nie zawsze, ale są one uwarunkowane głównie genetycznie, więc warto o nich wiedzieć. Do chorób takich zaliczają się:

• Policystowatość nerek. Różne studia i badania wykazały, że w krajach tzw. Pierwszego Świata policystowatość nerek, a co za tym idzie (jeśli choroba nie jest leczona) – chroniczna niewydolność nerek, występuje u 40-50% populacji kotów egzotycznych krótkowłosych;
• Postępujący zanik siatkówki. Jest to choroba genetyczna, na którą nie ma lekarstwa. Siatkówka oka u kota egzotycznego stopniowo zanika, powodując prawie całkowite oślepienie kota;
• Głuchota. Występuje u wszystkich ras, w których dominuje gen odpowiedzialny za białe umaszczenie, szczególnie w przypadkach, gdy oczy są koloru niebieskiego. Choroba ta, w przypadku białych kotów egotycznych, jest nieuleczalna;
• Wnętrostwo (tylko u kocurów). Polega na tym, że jedno albo dwa jądra osadzają się nieprawidłowo w jamie brzusznej albo pachwinowej. „Lekarstwem” na tę genetycznie przekazywaną chorobę jest kastracja, najlepiej kiedy kot jest jeszcze młody;
• Kardiomiopatia przerostowa (HCM). To choroba, genetyczna i dziedziczna, która powoduje nadmierny przerost (hypertrofia) mięśnia sercowego, najczęściej lewej komory i w efekcie obniżenie się jego kurczliwości. Występuje przede wszystkim u większych kotów.