Strona główna

Ile lat ma kot?

Starszy kot

Inaczej trzeba by założyć, że zadbany kot może dożyć nawet stu czterdziestu lat!

Długość życia kota zależy od jego stanu zdrowia, odżywania i opieki, jaką jest otoczony. Przeciętny Mruczek żyje kilkanaście lat, jeżeli ma koło siebie człowieka, który wozi go do weterynarza i chroni przed częścią niebezpieczeństw. Jeżeli nie ma wrodzonych wad i predyspozycji do niektórych chorób, a ponadto zapewniono mu zbilansowaną dietę oraz odpowiednią porcję ruchu i rozrywki, może dożyć nawet dwudziestki.

Z kolei koty dzikie, które na co dzień walczą o przetrwanie ze swoimi pobratymcami, a także innymi przedstawicielami zwierzęcego świata, żyją znacznie krócej. Kot wolno żyjący narażony jest także na niebezpieczeństwa ze strony człowieka: potrącenie autem, podtruwanie, zabicie z premedytacją. Do tego dochodzi głód, nieleczone choroby, nieograniczone rozmnażanie się. Z tych wszystkich powodów przeciętna długość życia kota na wolności wynosi osiem lat.

Przyjęło się mówić, że jeden rok z życia kota to siedem lat ludzkich. W dużym przybliżeniu jest to prawda. Analizując jednak rozwój kota dokładniej, można zauważyć, że przyrost lat „człowieczych” nie jest u kota liniowy. Nie można więc powiedzieć, że po roku kot jest przedszkolakiem, do dwóch – nastolatkiem, po trzech – kończy dwudziestkę itp. Również długo żyjący kot w ostatnich latach swojego życia nie starzeje się „co siedem lat”. W ten sposób obliczylibyśmy, że może znacznie przeżyć człowieka, a to mija się z celem, skoro porównujemy życie kota z ludzkim.

Do czasu osiągnięcia przez kota dojrzałości płciowej, odpowiadające mu ludzkie lata mijają znacznie szybciej. Można założyć, że miesięczny kot jest już półrocznym niemowlęciem. Po dwóch miesiącach ma już prawie roczek. Potem co kolejny miesiąc kociak staje się starszy „o dwa lata”. W ten sposób po skończeniu jednego roku jest już człowieczym piętnastolatkiem. Do skończeniu dwóch lat jest dwudziestoczterolatkiem, czyli osobą całkowicie dojrzałą – nie tylko płciowo, ale i emocjonalnie. To już nie młodzieniaszek i podlotek, ale dorosły kot.

Od tego czasu zaczyna być widać różnicę pomiędzy kotami żyjącymi z człowiekiem a żyjącymi na wolności. U tych drugich można przyjąć, że każdy kolejny rok odpowiada siedmiu lub ośmiu ludzkim. Dlatego najczęściej kończą swój żywot po około ośmiu latach, czyli w okolicy ludzkiej osiemdziesiątki. Kot kilkunastoletni byłby już stulatkiem. Taki wiek jednak z reguły nie zdarzają się wśród kotów wolno żyjących.

Z kolei koty, o które dbają ludzie, starzeją się wolnej – u nich jeden rok odpowiada około czterem. Dlatego w wieku piętnastu lat są dopiero w okolicach osiemdziesiątki, a i zdarza im się dożyć bardziej sędziwego wieku. Koci emeryci koło dwudziestki nie są jednak stulatkami. Przyjmuje się, że po piętnastych urodzinach kot nie starzeje się już w takim samym tempie jak wcześniej. Po uzyskaniu statusu „kociego emeryta”, z każdym kolejnym rokiem przybywają mu już tylko dwa na człowieczym kalendarzu. Dlatego nawet jeśli minie dwadzieścia lat od urodzenia naszego ulubieńca, można założyć, że dobiega dziewięćdziesiątki.