cookies

 

Serwis internetowy swiatkotow.pl używa plików cookies.

Korzystając ze strony internetowej www.swiatkotow.pl wyrażasz zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.

Rozmiar tekstu: A+ A-
05.04.2013

Czy kot może być zagrożeniem dla niemowlęcia?

Kategoria: Psychologia
Pojawienie się w domu małego dziecka wiąże się ze zmianą dotychczasowego trybu życia, co zazwyczaj na równi dotyczy wszystkich domowników.
Kot i niemowlę Kot i niemowlę

Zmiany zachodzące w domu wynikają z ogromnych potrzeb niemowlaka, który wymaga wiele uwagi, troskliwej opieki i stworzenia specjalnie dostosowanych do niego warunków.

Ponieważ bezpieczeństwo, zdrowie i związana z tym pielęgnacja niemowlaka są dla rodziców najważniejsze, wszelkie istotne decyzje dotyczące warunków panujących w domu i organizacji dnia codziennego przystosowywane są do małego dziecka. Zazwyczaj jeszcze przed narodzinami dziecka rodzice stopniowo przygotowują dom na pojawienie się nowego członka rodziny – meblują pokoik, wybierają ubranka i delikatne kosmetyki do pielęgnacji. Jednak w trakcie tych przygotowań zawsze pojawiają się pewne wątpliwości i dylematy, spośród których najczęstszym jest obecność zwierzaka w domu, zwłaszcza kota. Wiele osób jest zdania, że w obecności małego dziecka nie powinny przebywać zwierzęta, a w rzeczywistości wystarczy przestrzegać kilku zasad.

Jeszcze przed pojawieniem się dziecka bardzo ważny jest podział domu na strefy. Kot nie powinien mieć wstępu do sypialni rodziców i pokoiku dziecka, a w zamian należy mu zapewnić jego własny kąt, w którym bezpiecznie będzie mógł bawić się, spać i jeść. Ponieważ zwierzęta zazwyczaj respektują wyznaczone terytoria, taka organizacja przestrzeni mieszkalnej zapobiegnie wchodzeniu kota bądź psa do pokoju dziecięcego lub sypialni rodziców, gdzie przynajmniej w początkowym okresie niezbędne jest zachowanie maksimum bezpieczeństwa. Warto już wcześniej zacząć przyzwyczajać swojego pupila do nowej sytuacji. Ograniczenie ilości zabawy i przyzwyczajanie go do akcesoriów dziecięcych sprawi, że zmiana trybu życia nie będzie dla niego tak zaskakująca i w momencie pojawienia się dziecka nie będzie czuł się zaniedbywany. Ponadto dla zwierząt odgłos płaczącego bądź śmiejącego się dziecka może być niepokojący, więc i tutaj konieczne wydaje się zapoznanie kota czy psa z tymi nowymi odgłosami i dźwiękami.

Każde zwierzę kieruje się w życiu instynktem, po zapachu poznając otoczenie i ludzi, do których zawsze stopniowo musi się przyzwyczajać. Niemowlak będzie zatem dla kota nową osobą, którą zwierzę będzie musiało powoli poznać. Dlatego kot nie powinien być od dziecka izolowany, musi mieć możliwość przyzwyczajenia się do niego, aby poczuć tą sama więź, jaka łączy go z pozostałymi domownikami.

Obecność małego dziecka w domu mocno absorbuje wszystkich członków rodziny, co zwierzę natychmiast zauważy. Jeśli nie było wcześniej na to przygotowane, szybko okaże właścicielom swoje obawy, wynikające ze zmiany zwyczajów. Ze względu więc na reorganizację dotychczasowego trybu życia poszczególnych członków rodziny, również kot może zmienić swoje przyzwyczajenia, które często budzą niepokój, choć w rzeczywistości bywają tylko zewnętrzną manifestacją obaw. Mniejsze zainteresowanie ze strony ludzi sprawia, że kot zwyczajnie chce zwrócić na siebie uwagę.

Kot powinien mieć możliwość obserwowania wszystkiego, co dzieje się domu, aby mógł przyzwyczaić się do nowych zwyczajów. W ten sposób zrozumie sytuację i miejsce, jakie zajmuje w rodzinie dziecko, nad którym wszyscy roztaczają opiekę. Obserwując takie zachowania, kot sam będzie powielał te schematy, okazując dziecku taką samą troską, jak członkowie rodziny. Jednak trzeba zachować czujność, ponieważ koty często kładą się w łóżeczku dziecka, chcąc ogrzać je swoim ciałem, co w przypadku niemowlaka może grozić przyduszeniem.

Gdy dziecko nieco podrośnie, nie należy obawiać się jego zabaw z kotem. Wbrew powszechnym przekonaniom, koty lubią dzieci i rzadko zdarza się, aby celowo robiły im jakąkolwiek krzywdę, bowiem wspólne zabawy to radość zarówno dla dziecka, jak i zwierzaka. Jednak zawsze konieczny jest nadzór, ponieważ zwierzę może reagować negatywnie na zachowania dziecka wynikające z jego chęci poznawania świata. Dziecko, bawiąc się z kotem, nie rozumie jeszcze jak powinna taka relacja wyglądać, dlatego niezbędna jest opieka rodzica, który wyjaśni dziecku, jak należy postępować ze zwierzakiem, aby nie robić mu krzywdy. Zaobserwowano, że niemowlaki wychowujące się w towarzystwie zwierzaków szybciej się rozwijają, stosunkowo wcześnie zaczynają podnosić się i raczkować, są odważniejsze, gdyż czują się bezpiecznie.

Największe obawy związane z obecnością zwierząt budzi toksoplazmoza. Jest to choroba pasożytnicza, którą można zarazić się, jedząc nieumyte jarzyny i niedogotowane mięso, ale też poprzez kontakt z kotem, który często jest jej nosicielem. Jednak można zapobiec zarażeniu, dbając o porządek i higienę w domu, a przede wszystkim o czystość akcesoriów kota.

Komentarze (0)
Nie pamiętam hasła
Chcesz dołączyć do nas ? Zarejestruj się
 

Encyklopedia Ras

Kot birmański

Dzisiaj zajmiemy się kotem, który jest zarówno święty, jak i świecki. Kotem, za którym podąża niezwykła legenda tybetańskiego klasztoru.
Więcej o tej rasie

Polub nas na Facebooku!

Innowacyjna gospodarka Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego