Strona główna

Sterylizacja kotów: fakty i mity

Zabieg...

Generalnie kastracja odnosi się do osobników męskich, a sterylizacja do osobników żeńskich, niemniej jednak  obydwa rodzaje zabiegów mają na celu trwałe pozbawienie zwierzęcia zdolności do rozmnażania. 

Jeśli posiadany kot nie jest zwierzęciem rasowym, przeznaczonym do rozrodu, zaleca się wykastrowanie kocura już w momencie osiągnięcia przez niego dojrzałości. Posiadanie niewykastrowanego kota może okazać się bardzo kłopotliwe, szczególnie w sytuacji, kiedy kot jest obdarzony silnym instynktem terytorialnym i intensywnie znaczy teren moczem o nieprzyjemnym zapachu. Sterylizacja kotki może zostać wykonana jeszcze przed pojawieniem się pierwszej rui, albo tuż po niej. Ma to najczęściej miejsce około 9 miesiąca życia kotki.

U samic zabieg polega na chirurgicznym usunięciu jajników (ovariektomia) lub jajników wraz z macicą (ovariohisterektomia).Lekarz wykonuje nacięcie powłok brzusznych, usuwa narządy rozrodcze, a na ranę zakłada szwy.

U samców zabieg polega na usunięciu jąder poprzez nacięcie wykonane na worku mosznowym. Szczególnie prosty jest u kocurów, u których rana jest tak niewielka, że nie wymaga zakładania szwów, a cały zabieg trwa kilka-kilkanaście minut. – mówi Edyta Gierałt lekarz weterynarii.
Wokół sterylizacji ciągle krąży kilka mitów, dotyczących między innymi wieku kota, a także przekonania, że kotka zanim trafi na stół operacyjny – musi urodzić przynajmniej jeden miot.

To fałszywe przekonanie. – mówi Edyta Gieralt, lekarz weterynarii współpracujący z firmą Royal Canin. – Usiłujemy mierzyć kota naszą własną miarą i przypisujemy mu ludzkie oczekiwania i sposób myślenia. Wcześnie wysterylizowana kotka nie będzie żałowała, że w jej życiu nie pojawiło się potomstwo – ciąża i opieka nad potomstwem u kota to przede wszystkim popędy i instynkt, a nie emocje. Sterylizacja może być przeprowadzana u młodych zwierząt, a wysterylizowany kot może żyć nawet dwa razy dłużej niż kot niepoddany temu zabiegowi. Kastracja kocurów sprawia, że zaniechują one wędrówek i walk z innymi kotami, stają się większymi domatorami.

Odżywianie kota wysterylizowanego

Sterylizacja kota wiąże się ze zmianami hormonalnymi w jego organizmie, wpływa też na jego zachowanie: u kotów ilość zjadanej karmy wzrasta już w ciągu pierwszych 48 godzin po zabiegu. Szacuje się, że u kastrowanych kocurów spożycie karmy wzrasta o 26%, a u sterylizowanych kotek o 18% podczas gdy faktyczne zapotrzebowanie energetyczne spada o 30%. Fakt ten prowadzi do zagrożenia nadwagą i otyłością oraz ich konsekwencjami zdrowotnymi.

Co ciekawe wyższe przyrosty masy ciała odnotowuje się u sterylizowanych kotek (35,5%) niż kastrowanych kocurów (32,9%).
Nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko rozwoju wielu niebezpiecznych schorzeń takich, jak: cukrzyca, choroby wątroby, problemy sercowo-naczyniowe, przedwczesne zmiany degeneracyjne w stawach, problemy skórne, zwiększone ryzyko powikłań podczas narkozy.

Dlatego niezwykle ważne jest zadbanie o odpowiednią profilaktykę żywieniową w okresie poprzedzającym i po- sterylizacji, oraz zapewnienie zwierzęciu odpowiednio dostosowanej aktywności fizycznej. Dodatkowo należy również zwrócić uwagę na ilość spożywanych przez kota płynów, których zbyt mała ilość sprzyja powstawaniu problemów u kotów sterylizowanych.

Prawidłowo dobrana specjalistyczna karma, np. Royal Canin Sterylised  dzięki obniżonemu poziomowi tłuszczy (dostarczających energię) oraz węglowodanów, takich jak skrobia (zwiększających pobranie karmy) sprawia, że podaż energii jest ściśle kontrolowana. Dodatkowo zastosowanie L – karnityny wpływa na przyspieszenie wykorzystania rezerw tłuszczowych. Równocześnie podwyższona ilość białka o wysokiej wartości biologicznej sprzyja zachowaniu i rozwojowi masy mięśniowej.

Koty sterylizowane mają tendencję do chorób dolnych dróg moczowych, w tym kamicy struwitowej lub/i szczawianowej. Dlatego właśnie karma Sterylised 37,  została zaopatrzona w składniki, które sprzyjają prawidłowemu funkcjonowaniu układu moczowego, dzięki kontroli zakwaszenia moczu.

Jeśli nasz wysterylizowany kot przybrał na wadze, nie próbujmy odchudzać go na własną rękę, np. poprzez głodówki, czy ograniczenie dawek pokarmu. Nawet krótkotrwałe odstawienie pokarmu lub zmniejszenie jego ilości  może być niebezpieczne dla zwierzęcia. Dlatego  decyzje o czasie i sposobie odchudzania zwierzęcia powinien podjąć lekarz weterynarii, który może zalecić indywidualna dietę lub specjalistyczną karmę.