cookies
Serwis internetowy swiatkotow.pl używa plików cookies.
Korzystając ze strony internetowej www.swiatkotow.pl wyrażasz zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.
Freja – bogini w kocim zaprzęgu
Freja (także: Freya, Freyja, Frøya) jest postacią, której mitologia germańska poświęca wyjątkowo dużo uwagi, głównie za sprawą jej niezwykłej urody i bujnego temperamentu. Imię bogini tłumaczy się ze staronordyckiego języka jako „Pani”. Freja, będąca córką boga Njorda, wywodzi się z boskiego rodu Wanów. Podczas wojny między jej rodem, a główną dynastią nordyckiego bogów – Asami, została uprowadzona do Asgardu. W tej zamieszkiwanej przez Asów krainie została na zawsze, już po rozejmie między dynastiami. Jest żoną wędrowca Odda, będącego alterego wszechwładnego Odyna. Wciąż płacze za swoim nieobecnym mężem, co jednak nie idzie w parze z zachowaniem mu wierności.
Jak na boginię miłości i płodności przystało, Freja jest boginią niezwykle kochliwą i nie szczędzi swoich uroków bogom, krasnoludom i ludziom. Najsłynniejsza opowieść mówi o tym, jak Freja zapragnęła mieć piękny naszyjnik, wykonany przez czterech braci - niezwykle zdolnych krasnoludzkich złotników. Ich dzieło nie było na sprzedaż, ale ponieważ bogini bardzo nalegała, zaproponowali układ: piękny klejnot w zamiast za spędzenie z każdym z nich nocy. Freja nie była zachwycona tym pomysłem, jednak tak pragnęła otrzymać naszyjnik, że w końcu ustąpiła. Z mitologii można jednak wywnioskować, że nie było to dla niej szczególne poświęcenie – rozwiązła bogini sypiała z większością mitologicznych postaci, nawet ze swoim bratem Frejem.
Najsłynniejszy mit o pięknej bogini dotyczy murów wokół Asgardu, które zobowiązał się zbudować pewien olbrzym, noszący imię Thurs. W zamian poprosił o rękę Freji. Bogowie nie wiedzieli co zrobić, ale mury były bardzo potrzebne, wpadli więc na pomysł, że dadzą olbrzymowi szansę, ale czas realizacji obwarowań ustalą tak krótki, że na pełne wykonanie zadania i ślub z Freją nie będzie miał szansy. Na nieszczęście olbrzymowi pomagał arcyszybki rumak Swadelfari. Za sprawą jego szybkich nóg robota szła wyjątkowo szybko. Ostatniego dnia przed zakończeniem budowy Freji z pomocą przyszedł bóg Loki. Pod postacią pięknej klaczy uwiódł rumaka, co opóźniło zakończenie budowy muru. Olbrzym domyślił się, że to boski podstęp i ruszył do Asgardu z mieczem, zemścić się za niedotrzymanie słowa. Szybko jednak został zabity przed bogów, a Freja uniknęła ślubu.
Boska Freja często przedstawiana jest jak jedzie na powozie, do którego zaprzęgnięte są dwa białe uskrzydlone koty. Skąd pochodzą te koty, dlaczego mają skrzydła i co tak naprawdę łączy je z Freją – tego mitologia już nie mówi. W historii Europy przewija się jednak wątek, według którego żyjące w średniowieczu czarownice oddawały cześć właśnie germańskiej Pani, również nieźle znającej się na czarach. Możliwe też, że stąd wzięło się powiązanie kotów z czarną magią, co skazało te zwierzęta na potępienie przez kilka stuleci.
Powiązanie Freji z kotami sprawiło, że to imię często nadawane jest kotom płci żeńskiej, obojętne jakiej rasy. Z kolei hodowle kotów norweskich leśnych wykorzystają germańską boginię w swoich nazwach. Ostatnio w Internecie pojawił się nawet magazyn Freya, wydawany przez największy w Polsce klub miłośników kotów norweskich leśnych.