Strona główna

Skutki biernego palenia papierosów część 3/8

Skutki biernego palenia...

Postać wieloogniskowa/wieoośrodkowa (multicentric form)

Schorzenie
Ten rodzaj chłoniaka rozsiewa się intensywnie po całym organizmie, do licznych tkanek i narządów. Chłoniak atakuje nerki, wątrobę, śledzionę i szpik kostny. Chłoniak może spowodować powiększenie pojedynczego węzła chłonnego, zazwyczaj chodzi o węzły powyżej przepony – pachowe, podżuchwowe albo szyjne. Wirusy FeV i FIV nie są powiązane z tą odmianą raka. Na rozwój choroby swój wpływ ma jednak bycie przez kota biernym palaczem.

Objawy
Tak jak przy innych chłoniakach to jest ospały, apatyczny, może mieć podwyższoną temperaturę, traci ochotę do zabawy i zwykłej aktywności. Kot ma anoreksję, traci na wadze. Ponieważ ta postać może być zlokalizowana w wielu narządach, może dawać bardzo szeroki wachlarz objawów. Ze strony układu pokarmowego mogą to być wymioty i biegunki, ze strony układu oddechowego - duszności i problemy z oddychaniem. W jamie otrzewnowej może się gromadzić płyn puchlinowy. Kot cierpi na nadmierne pragnienie i wielkomocz. Objawem choroby są powiększone niebolesne węzły chłonne, w tym bardzo często wyczuwalne w badaniu palpacyjnym podżuchwowe, a także pod pachami oraz w pachwinach.
W miarę rozwoju choroby zwierzę staje się coraz bardzie wycieńczone i chude. Zajęte węzły chłonne blokują przepływ limfy, co prowadzi do obrzęków. Blade śluzówki świadczy o postępujące niedokrwistości. Zwierzę cierpi z powodu kłopotów  oddychaniem i silnych duszności.
Rozpoznanie
W badaniu palpacyjnym bardzo rzadko można wyczuć powiększone powiększone węzły chłonne, które nie są tkliwe. Powiększone są węzły chłonne jam ciała. Badanie USG wykazuje zmiany również w wątrobie i śledzionie. Nieprawidłowa morfologia i biopsja mogą wskazywać na uszkodzenie szpiku kostnego.

Postać skórna (cutaneous form)

Schorzenie
Postać skórna występuje u kotów starszych, wolnych od zarażenia wirusem białaczki (FeLV) oraz wirusem nabytego niedoboru immunologicznego kotów (FIV). Prawdopodobieństwo zachorowania kilkukrotnie zwiększa przebywanie kota w zadymionym dymem papierosowym pomieszczeniu.
Ta postać chłoniaka ma dwie odmiany – pierwsza jest związana z limfocytami T (limfocyty grasicozależne), druga z limfocytami B.

Objawy
Chore zwierzę może mieć zmiany ogniskowe - rumieniowe lite guzki albo płytki zlokalizowane miejscowo (ziarniniak grzybiasty) albo na całym ciele (uogólnione). Skóra może być zaczerwieniona i się łuszczyć, pojawiają się nadżerki i owrzodzenia. Kot odczuwa silny świąd i ból. Podczas drapania może dochodzić do rozległych zranień, które otwierają wrota dla nadkażeń bateryjnych i grzybiczych.
Węzły chłonne mogą być powiększone, podobnie jak wątroba. Zwierzę może odczuwać nadmierne pragnienie oraz wydalać bardzo duże ilości moczu.

Postać skórna chłoniaka złośliwego może wystąpić w formie ogniskowej (ziarniniak grzybiasty), oraz w formie rozsianej, objawiającej się występowaniem licznych owrzodzeń, nadżerek, świądu i zaczerwienieniem skóry.

Rozpoznanie
Często rozpoznanie choroby jest niezwykle późne, następuje nawet po kilku latach od pierwszych objawów.
Rozpoznanie różnicowe dotyczy ropnych zapaleń skórnych oraz zmian powstałych w przebiegu przewlekłych chorób wymagających leczenia antybiotykami albo glikokortykosterydami. Niestety czasem przez wiele miesięcy czy lat kot jest nieefektywnie leczony na źle zdiagnozowane problemy skórne.
Oczywiście podstawą są badania krwi – u chorego na zaawansowanego chłoniaka skórnego kota może być zdiagnozowana hiperkalcemia i niedokrwistość (50% chorych zwierząt), a także obraz krwi właściwy białaczce.
Do prawidłowego rozpoznania konieczne jest pobranie wycinków ze zmiany skórnej oraz najbliższych jej węzłów chłonnych oraz ich badanie histopatologiczne oraz immunohistochemiczne zmiany.

Literatura:
Encyklopedia zwierząt- opracowanie zbiorowe; wyd. EMPiK, 2006.
Nelson R.W., Coutos C.G, Choroby wewnętrzne małych zwierząt.
Sapierzyński Rafał Nowotwory tkanki krwiotwórczej u psów i kotów. Część II. Chłoniaki
u kotów – przyczyny, postacie kliniczne i rozpoznawanie, Życie Weterynaryjne • 2008 • 83(6), s. 462-468.

www.articles.cnn.com, www.ash.org.uk, www.aspca.org, www.decydent.pl, www.ehow.com, www.examiner.com, www.kampaniespoleczne.pl, www.medycyna.linia.pl, www.petcancercenter.org, www.petmd.com, www.petplace.com, www.petsurgery.com, www.punktzdrowia.pl, www.rzucpalenie.edu.pl, www.stopbiernemupaleniu.pl, www.thedailycat.com, www.vet4petz.com,www.vetcontact.com, www.veterinarymedicine.dvm360.com, www.veterinarypartner.com, www.weterynaria.pl, www.wikipedia.pl, www.zdrowie.gazeta.pl