Strona główna

Zbadaj kotu krew

Kot u weterynarza

Może więc czas zmienić i jedno, i drugie?

Podstawowe badanie krwi, w którego skład wchodzi morfologia i biochemia, polega na ocenie ilościowej i jakościowej jej składowych elementów. Wyniki morfologii mówią o ilości płytek krwi, krwinek białych oraz czerwonych, ich stosunku do całej objętości krwi oraz o zawartości hemoglobiny. Pozwala także ocenić wielkości i kształt krwinek. W ramach tego badania wykonywany jest również rozmaz, który pokazuje liczbę procentową poszczególnych typów krwinek białych. Z kolei biochemia informuje o zawartości enzymów, hormonów i jonów we krwi.

Badanie krwi kota pozwala zauważyć nieprawidłowości i na tej podstawie zalecić dalsze badania lub sugeruje konkretny problem zdrowotny. Wykonywane jest zazwyczaj jako pomoc podczas stawiania diagnozy, a także profilaktycznie, w celu dokonania ogólnej oceny stanu zdrowia. Ponadto badania pozwalają określić stan nerek oraz wątroby zwierzęcia, a także wykryć niektóre chorobotwórcze drobnoustroje.

Badania krwi są kosztowne, więc robienie ich kotu profilaktycznie, bez wyraźnego wskazania, wydaje się być zbędną rozrzutnością. Jeżeli jednak zależy nam na wczesnym wykryciu i szybkim wyleczeniu ewentualnych schorzeń (zwłaszcza u zwierząt starszych), nie należy na nich oszczędzać. Wydanie pieniędzy na odpowiednią diagnozę jest rozsądniejsze niż zakup – przykładowo – kolejnej zabawki, którą kot i tak niekoniecznie będzie chciał się bawić.

Kiedy robić badania krwi?

• po wskazaniu lekarza,
• przy podejrzeniu choroby,
• przed zabiegiem lub operacją przeprowadzanymi pod narkozą – pozwalają określić ogólną kondycję organizmu i sprawdzić czy znieczulenie ogólnie nie będzie zbyt inwazyjne dla zwierzęcia,
• profilaktycznie raz na dwa lata,
• u kotów starszych – profilaktycznie co roku lub gdy zauważymy coś niepokojącego.

Uwaga!

Zawsze warto przechowywać wyniki badań. Przy kolejnym badaniu, może być konieczne porównanie najświeższych wyników z poprzednimi, aby wiedzieć czy leczenie daje rezultaty lub czy choroba postępuje. Poza tym każdy kot jest inny i ścisłe trzymanie się norm w tabelkach nie zawsze jest słuszne.