Strona główna

Dlaczego kot nie powinien jeść czekolady? - część druga

Kot i czekolada

Jeśli kot zje niewielką ilość czekolady o malej zawartości kakao wówczas wystąpią dolegliwości ze strony układu pokarmowego – nudności, wzdęcia, biegunki i wymioty, także z domieszką krwi (od 2 do 24 godzin po spożyciu). Już po 2-4 godzin od spożycia zwierzę zaczyna odczuwać wzmożone pragnienie, kot częściej odwiedza kuwetę i oddaje większą ilość moczu, może mieć problemy z jego trzymaniem. Występuje bolesność w obrębie jamy brzusznej.

W miarę upływu czasu pojawia się pobudzenie, kot odczuwa niepokój, jest drażliwy, dyszy, ma przyspieszoną akcję serca (tachykardię), może być przegrzany (hipertermia).

W przypadku ciężkiego zatrucia występują zaburzenia rytmu serca aż do zawału włącznie, mogą wystąpić krwawienia wewnętrzne. Ponieważ teobromina na wpływ na układ nerwowy i nerwy obwodowe mogą pojawić się objawy neurologiczne – drżenia, niezborność ruchów (ataksja), drgawki, napady padaczkowe (w ciężkich przypadkach) oraz napadowe zaburzenia ruchowe (hiperrefleksja). Objawem może być sztywność mięśni lub ich drżenie.

Zatrucie może skutkować śpiączką i śmiercią (przeważnie po 18 do 24 godzin od wystąpienia arytmii) najczęściej z powodu niewydolności układu krążenia lub oddechowego.

Rzadziej może wystąpić spadek ciśnienia i spowolnienie akcji serca.

Skutki przedawkowania teofiliny są podobne - początkowo to objawy żołądkowe i jelitowe -   nudności i wymioty. Ze strony układu nerwowego - drżenie, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego do nawet bardzo silnego i drgawki. Ze strony układu krążenia - kołatania serca, częstoskurcz i zatrzymanie krążenia. Ciekawym objawem zatrucia tym alkaloidem jest hipertermia (ten rodzaj podniesionej temperatury ciała nie jest gorączką).

Rozpoznanie i leczenie

Jeżeli właściciel nie zauważył, że jego kot zjadł czekoladę, rozpoznanie może nie być łatwe, bo objawy mogą przypominać inne zatrucia. Brak pomocy lekarskiej może dla kota oznaczać śmierć, dlatego nie można zwlekać z udaniem się po pomoc lekarską. Należy zapewnić kotu możliwie jak najwięcej spokoju i odpoczynku.

Obecność alkaloidów w zawartości żołądka, a także w moczu i surowicy krwi pozwala jednak rozpoznać zatrucie teobrominą. Oprócz standardowych badań krwi i moczu lekarz może zalecić sprawdzenie poziomu elektrolitów (panel elektrolitów) oraz zapisu EKG.

Na stan kota może też dodatkowo wpłynąć zawarta w czekoladzie kofeina.

Niestety nie ma odtrutki neutralizującej toksyczne działanie teobrominy. Stosuje się leczenie wyłącznie objawowe (szczególnie w kierunku zatrzymania postępującej niewydolności układu krążenia).

W ciągu dwóch - trzech godzin od zjedzenia czekolady sensowne jest wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka. Podanie aktywowanego węgla ma za zadanie ograniczenie wchłaniania się toksyny.

Konieczne może być podanie leków uspokajających, przeciwdrgawkowych i nasercowych regulujących arytmię, monitorowanie pracy nerek i serca (kilkukrotne EKG lub stałe podpięcie do kardiomonitora), temperatury ciała, a także tlenoterapia (czasami zwierzę może wymagać intubacji). Jeżeli kot wymiotuje intensywnie i długo,wskazane jest podanie leków przeciwwymiotnych. Można podać leki osłonowe na żołądek i jelita.

Należy także sprawdzić poziom wapnia (może wystąpić znaczny spadek) oraz trzustkę, czy spożyty nadmiar tłuszczu nie doprowadził do rozwinięcia się stanu zapalnego.

Z uwagi na moczopędne działanie alkaloidu, wymioty i biegunkę kota należy nawodnić kroplówkami.

Reakcja na zatrucie nie zależy tylko od ilości teobrominy na kilogram masy ciała, ale także od ogólnej kondycji zwierzęcia, zwłaszcza stanu nerek i serca oraz wieku – koty młode oraz stare mają mniejsze szanse na skuteczne poradzenie sobie ze skutkami zatrucia.

Zapobieganie

Powinniśmy pamiętać, że kot ma swoje własne przysmaki i w trosce o jego zdrowie tylko na takie może się mu pozwalać - właściciel nie powinien częstować go ”ludzkim” jedzeniem (nawet jeżeli zwierzę jest bardzo natrętne czy czarujące), gdyż może ono w najgorszym wypadku doprowadzić nawet do śmierci pupila.

Produkty potencjalnie szkodliwe powinny znajdować się poza zasięgiem ciekawskich zwierzaków. Nawet jeśli kot do tej pory wydawał się nie być zainteresowany artykułami spożywczymi zawierającymi kakao, zawsze może zapragnąć ich skosztować. Niewinnie wyglądające łakocie takie jak rodzynki w czekoladzie są dla naszych milusińskich podwójnie toksyczne. (rodzynki, podobnie jak winogrona są dla kotów trujące).Wiele osób (w tym być może nasi współdomownicy), może nie zdawać sobie sprawy z ryzyka, na jakie naraża swoje zwierzęta, albo ma do tego lekkomyślny stosunek („ mój kot lubi, częstuję go czekoladą, a żyje”, „jedna kostka czekolady mu nie zaszkodzi”, „ koty mają instynkt i gdyby im szkodziła, to by czekolady nie ruszały”). Dlatego należy poinformować wszystkich mających kontakt ze zwierzęciem o toksycznym działaniu teobrominy, by czekolada i inne produkty zawierające kakao na stałe zniknęły z kociej listy przekąsek – nawet w symbolicznych ilościach.

Dobrze jest podzielić się tą wiedzą ze znajomymi właścicielami kotów.

Jeśli zachodzi podejrzenie, że kot zjadł coś, co może być dla niego trujące, nie należy czekać do wystąpienia objawów, tylko jak najszybciej pokazać go lekarzowi.

Czekoladę najlepiej zjedzmy sami, nie dzieląc się z naszymi kocim towarzystwem, aby nie był to kotów ostatni posiłek.